Atatürk ve Yoksulluk - Atatürkün Çektiği Yoksulluk İle İlgili Anısı

Osmanlı Devleti’nin sonu gelmek üzere olan o karanlık günlerde Mustafa Kemal, Halep’te bulunuyor ve İstanbul’a gidecek. Ama tren bileti alacak kadar bile parası yok. Tek varlığı zamanla edindiği ve yetiştirdiği atlar, kısraklar.

Tek çare, bunları satmak. Gerçi, o denli sevdiği bu hayvanlardan ayrılmak da güç geliyor ona. Ama satacak, para edecek başka hiçbir şeye sahip değil.

“Salih, bu atlardan birkaçını satıp da İstanbul’a gidebilirim.”

Salih (Bozok) atları satma görevini üstleniyor, fakat tek bir alıcı
çıkmayacak. Subaylarınhiçbirinin durumu Mustafa Kemal’den başkaca değil.

Halep’in hali vakti yerinde olanların çoğu at meraklısı ama atları alsalar, seferberlik var, ülke savaşta, ordu tüm hayvanlara el koyuyor. Tam bir çıkmaz, çaresizlik...

ATATÜRK VE YOKSULLUK

İşte tam da bu günlerde 4. Ordu Komutanı Bahriye Nazırı Cemal Paşa, Mustafa Kemal’le Halep’te buluşacak. Cemal Paşa’nın Mustafa Kemal’e eskiden beri sevgisi vebağlılığı var. Birçok konuda da görüş birliği içindeler. Bir ara söz dönüp dolaşıp Mustafa Kemal’in sıkıntı içinde olduğuna geliyor:

“Cemal Paşa, benim bazı cins at ve kısraklarım var. Bunları satmak
ihtiyacındayım; isteklisi çıkmadı. Siz buranın eski komutanısınız, bana bir yol gösterir misiniz?”

“At ve kısraklarınızı önce baytarlarıma muayene ettireyim.”

“Diyarbakır’da iken, Alman ve Avusturyalılar, bu atlarla kısrakların önemli bir servet olduğunusöylediler, kıymetlerinden şüphe etmiyorum, ama öyle yapınız...”

Ve Cemal Paşa, tüm at ve kısrakları iki bin altına alıyor!

Mustafa Kemal’in İstanbul’a gelebilmesi, savaşımına başlayabilmesi çok sevdiği, yıllardır edindiği, yetiştirdiği at ve kısraklarının sayesinde...

Dahası, Cemal Paşa bu hayvanları sonradan beş bin altına satacak ve atların ve kısrakların değeri ikibin değil, beş bin altınmış diyerek aradaki üç bin altını Mustafa Kemal’e gönderecektir. Ve yıllar sonra diyecektir ki:

“Bu para, yeni girişimlerimde bana destek olmuştur. Bunu belirtmeyi görev sayarım.”