Bir bahar gülücüğü daldan dala uçuşur,
Yüreğimi dolduran, yeşilin kokusudur.
Bu koku ki dervişin niyazı, “hu hu”sudur.
Bir dertli dolap inler, Yunuslayın konuşur:
Bir bahar gülücüğü daldan dala uçuşur.
Çilelerle, sabırla aşılır bir bir dağlar...
Gökyüzü pırıl pırıl bir kapı açar birden,
Ve yıkanır gönüller, temizlenerek kirden,
Gözyaşı döker bulut, gülistan olur bağlar.
Çilelerle, sabırla aşılır bir bir dağlar...
Bir sevgi kelebeği, kanat çırpıp yapraktan...
Kararan yeryüzüne sevgi taşır, can verir,
Umutsuz yüreklere konup heyecan verir.
Bir sevgi tomurcuğu fışkırarak topraktan,
Bir sevgi kelebeği, kanat çırpıp yapraktan...
Sevginin denizine gözlerden dökülen yaş...
Aşığa derman olur, içi dışı nur eder,
Ve Taptuk Emre “Bizim Yunus”a buyur eder,
Derviş Yunus bir sarı çiçekle olur sırdaş...
Sevginin denizine gözlerden dökülen yaş...
Yüzyıllar ötesinden bir ses ki, derin derin...
Sevgiden... Hep sevgiden türküler söyler durur
Her varlığın kalbine sevgi mührü vurulur
Bir yaprağı titretir, bir rüzgâr serin serin.
Yüzyıllar ötesinden bir ses ki, derin derin...
Sevgiyle yoğrularak, pırıl pırıl aklanmak...
Kapısını açacak, ebedi saltanatın.
İnsanlığın özlemi, en güzeli hayatın:
Yunuslayın severek, yalnızca O’nu anmak,
Sevgiyle yoğrularak, pırıl pırıl aklanmak...
Rıfkı Kaymaz